Choroby związane z alkoholem

Jedną z najgroźniejszych chorób wątroby jest marskość, zwana inaczej zwłóknienie wątroby. W wyniku tej choroby struktura narządu ulega zniszczeniu, a jej funkcje zostają zaburzone. Odpowiedzialna za metabolizm wątroba nie jest w stanie spełniać swoich podstawowych zadań, gromadząc w organizmie szkodliwe substancje. Najczęstszą przyczyną marskości wątroby jest nadużywanie alkoholu.

Poza tym chorobę wywołać mogą wirusy, np. HCV oraz inne dolegliwości autoimmunologiczne lub metaboliczne. Uszkodzenia narządu wywołujące marskość nie są odwracalne, ale odpowiednie leczenie pozwala zatrzymać rozwój choroby.  Pierwszymi objawami marskości są zaczerwienienia dłoni oraz zniekształcenie małżowin usznych lub palców u rąk. Najczęściej jednak marskość we wczesnym stadium przebiega bez żadnych symptomów. Mimo iż zdrową tkankę w wątrobie zastępuje tkanka łączna, chory nie odczuwa żadnego dyskomfortu. Dopiero po poważnych uszkodzeniach pojawiają się kolejne objawy jak silne wyczerpanie, ciągłe zmęczenie, brak apetytu, bóle brzucha, utrata masy ciała, wodobrzusze oraz powiększenie śledziony. Ponadto na całym ciele można zauważyć wybroczyny, skóra mocno swędzi i pojawia się żółtaczka.
Wykrycie choroby wymaga wykonania odpowiednich badań laboratoryjnych, jeżeli lekarz stwierdzi powiększenie narządu. Po badaniu krwi i komputerowej tomografii można określić jak poważne są uszkodzenia wątroby. Leczenie odbywa się tylko przeciwko powikłaniom, bo wpływu marskości na wątrobę nie da się cofnąć. Warunkiem skutecznej terapii jest rezygnacja z alkoholu, niektóry leków oraz soli. Trzeba również zmienić tryb życia na zdrowy i bardziej aktywny. W diecie musi znaleźć się więcej warzyw i owoców, a niezdrowe napoje należy zastąpić wodą mineralną oraz częściej odwiedzać siłownię lub klub fitness.
Marskość wątroby leczona jest ze względu na jej przyczynę. Jeżeli wywołało ją uzależnienie od alkoholu w kuracji poza abstynencją potrzebna jest też psychoterapia. Natomiast, gdy chorobę wywołał wirus WZW podawane są leki przeciwwirusowe, jak np. interferon. Kortykosterydy zaleca się przy marskości wywołanej autoimmulogicznie, a jeśli schorzenie powiązane jest z chorobą Wilsona niezbędne jest farmakologiczne usuwanie zalegającej w organizmie miedzi. W celu minimalizacji objawu wodobrzusza lekarz przepisuje najczęściej diuretyki. Ponadto w terapii mogą pojawić się także antybiotyki, leki na przeczyszczenie i nadciśnienie, dzięki którym większość dolegliwości ustępuje.
W sytuacji, gdy powikłania się nasilają pacjent może być skierowany na przeczepienie wątroby. Operacja jest poważna, ale większość osób wraca do zdrowia. Konieczne jednak jest stałe monitorowanie pacjenta ze względu na ryzyko odrzucenia nowego narządu. Osoby po przeszczepie do końca życia muszą zażywać leki immunospresyjne, aby nową wątroba nie została odrzucona przez organizm.